Ποιες βάσεις πυριμιδίνης βρίσκονται στο DNA;
Ποιες βάσεις πυριμιδίνης βρίσκονται στο DNA;

Βίντεο: Ποιες βάσεις πυριμιδίνης βρίσκονται στο DNA;

Βίντεο: Ποιες βάσεις πυριμιδίνης βρίσκονται στο DNA;
Βίντεο: Πυρηνικά οξέα δομή και λειτουργίες: Βιοχημεία 2024, Απρίλιος
Anonim

Το πιο σημαντικό βιολογικό υποκατάστατο πυριμιδίνες είναι η κυτοσίνη, η θυμίνη και η ουρακίλη. Η κυτοσίνη και η θυμίνη είναι οι δύο κύριες βάσεις πυριμιδίνης σε DNA και βάση ζεύγη (βλ. Ζεύγος Watson-Crick) με γουανίνη και αδενίνη (βλ. Πουρίνη Βάσεις ), αντίστοιχα. Σε RNA , η ουρακίλη αντικαθιστά τη θυμίνη και βάση ζευγαρώνει με αδενίνη.

Έχοντας αυτό υπόψη, ποιες βάσεις βρίσκονται στο DNA;

Στο DNA, υπάρχουν τέσσερις διαφορετικές βάσεις: αδενίνη (Α) και γουανίνη (Ζ) είναι οι μεγαλύτερες πουρίνες. Κυτοσίνη (Γ) και θυμίνη (Τ) είναι οι μικρότερες πυριμιδίνες. Το RNA περιέχει επίσης τέσσερις διαφορετικές βάσεις. Τρία από αυτά είναι τα ίδια όπως στο DNA: αδενίνη , γουανίνη , και κυτοσίνη.

Γνωρίζετε επίσης, ποια βάση πυριμιδίνης βρίσκεται κανονικά στο DNA αλλά όχι στο RNA; Το RNA περιέχει κυτοσίνη και ουρακίλη ως βάσεις πυριμιδίνης[1] ενώ το DNA έχει κυτοσίνη και θυμίνη . Ετσι, ΟΥΡΑΚΙΛ Το [2] υπάρχει στο RNA, αλλά δεν υπάρχει στο DNA. Η ισοδύναμη βάση του, που υπάρχει στο DNA είναι Θυμίνη , το οποίο έχει μια μεθυλομάδα παρούσα στο 5' Άνθρακα.

Ομοίως, τίθεται το ερώτημα ποιες βάσεις είναι οι πουρίνες και ποιες οι πυριμιδίνες;

Οι πουρίνες και οι πυριμιδίνες είναι αζωτούχες βάσεις που αποτελούν τα δύο διαφορετικά είδη νουκλεοτιδικών βάσεων στο DNA και RNA . Οι βάσεις δακτυλίου αζώτου δύο άνθρακα ( αδενίνη και γουανίνη ) είναι πουρίνες, ενώ οι βάσεις δακτυλίου αζώτου ενός άνθρακα ( θυμίνη και κυτοσίνη ) είναι πυριμιδίνες.

Ποιες αζωτούχες βάσεις βρίσκονται στο DNA;

Πέντε βρίσκονται αζωτούχες βάσεις σε νουκλεϊκά οξέα (Εικ. 4). Η αδενίνη (Α), η γουανίνη (G) και η κυτοσίνη (C) είναι και στα δύο DNA και RNA , ενώ η θυμίνη (Τ) είναι σχεδόν αποκλειστικά βρέθηκαν στο DNA και ουρακίλη (U) σχεδόν αποκλειστικά στο RN A. DNA και RNA ποσοτικοποιούνται από την απορρόφηση υπεριώδους φωτός στα 260 nm.

Συνιστάται: